Geride kalanlar ve çekip gidenler

Yağmur, öyle güzel yağıyordu ki bugün her şey güzel başlamıştı üstelik sonra akşamüstü gelen bir ölüm haberi kanımı dondordu!

Aslında yaşadığımdan çok yaşamadığım şeyleri yazmayı istiyorum ama gerçekten kaçmak çok zor.Evet ölüm bir gerçek ve hep vardı, ve de var olmaya devam edecek hayatın tam içinde, tam göbeğinde var olmaya devam edecek, doğarken annemizden bizi ayıran o göbek bağımız gün gelecek bizi toprağa bağlayacak ne acı, ne acı insan kendine ne kadar yenik

Sorular, yığınla sorular, cevabı olmayan sorular hep devam edecek hep olacak...

Telefonu açtım ve sordum ne oldu, bizim yapabileceğimiz bir şey var mı diye;
cevap çok acı ''Dağ gibi gardaşımı kaybettim'' ve büyük bir sessizlik sonra kapanan telefon işte yapacak bişi yok benimki de soru mu şimdi kim ne yapmışki ölüme kim çare bulabilmiş ki..
Hepten korkar oldum, ölümden değil delinin okuyucuları inanın yaşamaktan korkar oldum!

Geride kalan olmak, geride kalmak işte bundan korkar oldum.Giden gitti ya geride kalanlar o küçük masum yavrular, anneler, babalar, kardeşler ve sevdalı bir yürek....
İşte geride kalanlara oluyor her şey gidene değil kalanlara...