Deliyle konuştum

 Evet bir deliydi benim gibi, bugün belki sesini duyamadım ama onula yazıştım netten, adını sordum ve adımı söyledim.Bana sadece kendin ol dedi işte dizlerimin dermanı kalmadığı anda benim karanlık dünyama bir mum yakıp sonra da kayboldu belki yeniden konusuruz bilmiyorum.İlk defa onun gibi bir deliyle konusmuyordum aslında ; fakat uzun zamandır x'in gidişiyle dünyaya küsmüş gibiydim.Hiç bir şeyden zevk almaz mı insan okuyucu? Almıyordum evet hiç bir şeyden zevk almıyordum.Her şey o kadar bayağı geliyor ki eskiden öğrencilerime, yani sınıfa uçarak giden ben şimdi ayakları geri geri yürüyen bir adama dönmüşüm, meslekten

daha ilk yılımda bunalmış haldeyim anlayacağınız, sınıfın içinde bunalıyorum, öğretmenler odasında bunalıyorum, kantinde bunalıyorum, gerçi kantinde çay içmek hoşuma gidiyor ama yine de bu-na-lı-yo-rum.Gözler sahte bakıyor gözlerime, öğretmenler odasındaki toki ve araba muhabbetlerinden iğreniyorum midem bulanıyor, kendimi hemen dışarı atıyorum insanlar sadece ev ve araba için yaşar mı okuyucu yaşar mı lütfen söyleyiniz?.Evet maalesef hayatta başka hiç bir idealleri olmayan inasan sayısı çok fazla bunlardan benim çalıştığım okulda da olduğunu söyleme zorundayım, en büyük hayalleri tokiden ev almak ve son model bir araba.Böyle bir yerde insan nasıl hayal kurar? Gerçi öğretmen olmak güzel ama bayağılaşmış hayatlar arasında kendimi unutulmuş hissediyorum bu yüzden yakında bu okuldan tayin isteyeceğim yaşama hevesi olan insanların olduğu başka bir okul bulamazsam bırakacağım en sevdiğim mesleğimi ve arkasından başka bir ülkeye gideceğim özgürlüğün bol olduğu hayallerin gülünerek dinlenmediği bir ülkeye, çok büyük de hayalim yok aslında, sadece nefes almak istiyorum birazcık nefes ve yazmak istiyorum kitaplarımı elime alıp onlarla uyumak istiyorum

Kendime yolculuk yapmak istiyorum koşa koşa kendime gitmek... Belki Behlül gibi olacağım Harun Reşitler Olacak beni anlamayan ama ben kendimden özge, özüme gideceğim bütün seslere ve engellere rağmen yolculuğum devam edecek etmeli de...

Bir de iki çift laf edeceğim bu ülkedeki insanların beyinlerini öldürmek iseyen canilere... Bütün sesimle bağıracağım onlara, gerekirse küfürler savuracağım, susmayacağım okuyucu, sus-ma-ya-ca-ğım ve bütün gücümle yazacağım, heryere internete, gazetelere, sitelere, duvarlara yazacağım ilk yazımda şu olacak ''Nefes almama izin verin lütfen''...