Boşluk ve tutunmak

  Evet gecenin yarısında hala burdaysam sebebi bu kelimede gizli sanırım ''boşluk'' üstelik yarın sabah erkenden kalkıp okulgideceğim ve iğrenç bir şekilde yien tıraş olacağım hemde ayna karşısında aynadan nefret ettiğimi söylememiştim size dünyanın en yalancı eşyası benim için ayna insanı binbir kılığa sokuyor ve dalga geçiyor sanki insanın suratına gerçekleri toka gibi çarpıyor da çarpıyor.

Hayır fiziki olarak kendimi beğenmediğimden değil çocukluktan itibaren vücudumu her defasında farklı gösterdiği için kızıyorum aynaya hemde çok kızıyorum.

Böyle hayal etmemiştim aslında böyle bloglara yazı yazmak yerine kitaplara yazı yazmayı hayal etmiştim binlerce insanın beni okumasını bana mailler atıp her defasında cesur yazılarım için beni tebrik etmesini istemiştim.
İşte hayatım bir oda, bir tuvalet ve mutfak arasında geçen haytım.
Yine sahnede ben oyunun birinci perdesi yalnızlıktı ikinci perdede yine yalnızlığı oynamaya devam ediyorum.
Öğretmen olmak en büyük hayalimdi çünkü dünyanın en kutsal mesleğini yapacaktım evet oldum ama şimdi bırakmayı düşünüyorum.
Saedece öğretmenliği değil ülkemi, şehrimi her şeyi hatta kendimi bile terk etmeyi düşünüyorum.Sebep ne diye sorma okuyucu sebep çok açık ''boşluk'' dolduramadığım boşluklar...