Domuz Gribi furyası henüz terketmedi ülkemizi bugünlerde dışarıya çıkmamak daha mantıklı sanırım.Aslında küçük bir ilçe yaşadığım yer dışarı çıkmak, dolaşmak, bunları severim fakat nereye gideceksin?En fazla cadde sonuna kadar yürüyecek sonra döneceksin.Sonra bütün öğrencilerimi göreceğim onlarda ''Hocam yazılıyı ne zaman yapacağız sorusunu soracaklar'' tam yazılı haftası okulu tatil ettiler çok kötü bir zamanlama.
Evde internette vakit geçirdim bütün gün.Sonra televizyonu açayım dedim işte pişmanlık duyacağım dakikalar ondan sonra başladı.Malum bugünlerde bir açılp bir kapanıyuz hem ülke olarak hemde birey olarak!
Televizyonda o saatlerde haber kanalları meclisten canlı yaındalardı.Ben biraz Baykal denen insanın ve Başbakan sıfatını babasının ona taktığı bir isimmiş gibi pervasızca kullanan Sayın Başın konuşmasını dinledim.
İlgimi çeken şeyse Chp nin meclisi terk etmesi oldu.
Sonra içimde garip bir acıma duygusu belirdi ülkemdeki insanlara...
Ne hallere düşmüştü güzelim insanımız güzelim milletimiz koskoca Türk Devleti tarihi sarsan Türkler gerçekten bunlar mıydı?
Bu insanlar mıydı bütün dünyayı korkutan?
Neyse fazla geçmişe gitmek istemiyorum sadece üzüldüm kendime de üzüldüm doğrusu.
Siyaseti pek sevmem bu yüzden burada bırakıyorum güncel meseleleri
Kendimeselelerime döneyim biraz da...
Sayın okuyucu öğretmen olmayı çok istiyordum oldum da fakat öğretmen olmak insanı sınırlandırıyormuş, bunun farkına atandıktan sonra vardım. Götümüzü yırttık kpssye çalıştık gece gündüz, dersanelere yine para kaptırdık hepsi öğretmen olmak içindi.Ben sınırlar içinde yaşamaktan nefret ederim.Eger öğretmen olamasaydım giderdim nereye mi?Uzaklara onun gittiği yere hemde hiç düşünmeden giderdim ama gidemiyorum bağladı bu garip ülke beni.
Canım sıkıldı şimdi böyle içimde birden özgürlüğü elinden alınmış insanların yaşadığı hisler gibi hisler başladı...
Şimdi uzaklardasın çok uzaklarda, belki dilini bilmediğin insanların arasında.
Gitme dedim gitttin!
Gitme dedim gitti okuyucu gitti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorum zırvalık